Design thinking — metodologia, która funkcjonuje z powodzeniem od kilkudziesięciu lat w największych światowych firmach, takich jak Google czy Apple, wdziera się przebojem do polskich firm. Dużo się mówi o zmianie sposobu projektowania relacji biznesowych oraz zarządzania organizacjami z wykorzystaniem nowego podejścia, skoncentrowanego na człowieku i jego potrzebach.
Nie ma, niestety, dobrego polskiego odpowiednika określenia design thinking. Termin, którego używa się powszechnie, to myślenie projektowe. Oryginalna terminologia i słowo design często przywodzą na myśl coś, co jest związane z projektowaniem zarezerwowanym dla wąskiej grupy artystów, dizajnerów, projektantów mody lub osób zajmujących się wzornictwem. Tłumaczenie nazwy na język polski przenosi nas z kolei w obszary zarządzania projektami. Praktyka pokazuje natomiast, że design thinking nie jest dziedziną przeznaczoną tylko dla artystów ani też narzędziem do zarządzania projektami.
Design thinking to podejście, sposób myślenia, filozofia wspierająca rozwiązywanie problemów, poparta gruntownym poznaniem i zrozumieniem potrzeb użytkowników. Jej uniwersalność i intuicyjność powodują, że można ją zastosować wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z potrzebami ludzi. To tzw. klientocentryczna metoda, która dzięki kulturze zrozumienia, dociekliwości i kwestionowania utartych schematów pomaga rozwiązywać problemy, a nawet więcej: zauważać punkty zapalne, z jakich wcześniej nie zdawaliśmy sobie sprawy, a których zniwelowanie mogłoby w znaczący sposób przyczynić się do podniesienia jakości naszego życia, pracy, doświadczeń wynikających z interakcji z produktami i usługami.
Design thinking wspiera także proces projektowania użytecznych rozwiązań, które dostarczają nową wartość ludziom. Dzięki temu pozwala budować trwałą przewagę konkurencyjną organizacjom, które to podejście stosują.
Design thinking integruje trzy ważne obszary wpływające na tworzenie przełomowych wartości, tj. potrzeby człowieka, wdrażalność, najczęściej rozumiana jako wykonalność technologiczna oraz opłacalność biznesowa.
Potrzeby człowieka — są punktem wyjścia do pracy nad rozwiązaniami spełniającymi oczekiwania ludzi i dostarczającymi im konkretną wartość.
Wykonalność — możliwości firmy związane z procesem wdrażania wypracowanych rozwiązań, bazujących na skutecznej diagnozie potrzeb klientów bez zniekształcenia efektu końcowego wynikającego z wewnętrznych uwarunkowań firmy (struktura, regulacje, ryzyko, systemy, procesy).
Opłacalność — przełożenie wypracowanego rozwiązania na model biznesowy firmy zakładający konkretne koszty i przychody przedsięwzięcia oraz stopy zwrotu.
Design thinking składa się z pięciu podstawowych etapów: odkrywanie (empatia), definiowanie wyzwania (określanie potrzeb), tworzenie rozwiązania (generowanie pomysłów), prototypowanie i testowanie, planowanie wdrożenia. Wszystkie te etapy prowokują do zadawania sobie podstawowych pytań:
- Dla kogo projektujemy?
- Po co to robimy?
- Co w związku z tym proponujemy?
- Jak to wygląda?
- Czy działa?
- Czy jest możliwe do wdrożenia?
Informacje zawarte w tym artykule to fragmenty 1 rozdziału książki „Poradnik design thinking - czyli jak wykorzystać myślenie projektowe w biznesie.” (autorzy: Beata Michalska-Dominiak oraz Piotr Grocholiński ). Aby dowiedzieć się więcej zachęcamy do zakupu książki.
https://onepress.pl/ksiazki/poradnik-design-thinking-czyli-jak-wykorzystac-myslenie-projektowe-w-biznesie-beata-michalska-dominiak-piotr-grocholinski,dethpp.htm#format/d
